فیلم آنژیوگرافی
نحوه انجام عمل آنژیوگرافی برای بسیاری از افراد جای سئوال دارد. فیلم آنژیوگرافی به شما کمک می‌کند درک درستی از این روش درمانی داشته باشید.
آنژیوگرافی به پزشکان کمک می‌کند با استفاده از اشعه ایکس رگ‌های خونی را معاینه کنند. از جمله انواع آنژیوگرافی می توان به آنژیوگرفی قلب و آنژیوگرافی مغز اشاره کرد.
روش انجام آنژیوگرافی
- در عمل آنژیوگرافی از لوله نازکی به نام “کاتتر” استفاده می شود.
- بیمار به صورت موضعی بی حس می شود و این لوله از طریق شریان کشاله ران یا شریان دست وارد بدن می شود.
- کاتتر با استفاده از اشعه ایکس به سمت عروق کرونری قلب یا عروق مغز هدایت می شود.
این رگ ها گاهی در اثر انباشته شدن چربی تنگ شده و مشکلات عروقی به وجود می آورند. - کاتتر وارد این شریان شده و ماده ای رنگی در عروق تزریق می کند.
با استفاده از اشعه ایکس می توان این ماده را در بدن مشاهده کرد و در نتیجه می توان محل گرفتگی و تنگ شدن رگ ها را مشخص کرد. - پزشک با توجه به نتیجه آنژیوگرافی تشخیص قطعی می دهد و در بعضی موارد از طریق آنژیوگرافی بیمار را درمان می کند.
برای مثال در صورت مشاهده گرفتگی در رگ ها، از استنت برای باز کردن آن ها استفاده می شود.
در صورتی که پزشک تشخیص دهد بیماری از طریق آنژیوگرافی درمان نمی شود، عمل جراحی باز تجویز می شود.
استنت Stent چیست؟
استنت یک فنر کوچک است که پزشک می‌تواند آن را در یک مجرای مسدود شده قرار دهد تا باز بماند. استنت بسته به جایی که قرار دارد، جریان خون یا مایعات دیگر را بازیابی می‌کند.
استنت ها از فلز یا پلاستیک ساخته شده‌اند. گرافت‌های استنت، استنت‌های بزرگتری هستند که برای عروق بزرگتر استفاده می‌شوند. ممکن است از یک عنصرمخصوص ساخته شده باشند و میتوان آنها را با دارو پوشاند تا از بسته شدن شریان مسدود شده جلوگیری کنند.
چرا به استنت نیاز است؟
استنت معمولاً در مواقعی که پلاک باعث انسداد رگ خونی شود، مورد نیاز است. پلاک از کلسترول و سایر موادی که به دیواره عروق متصل می‌شوند ساخته شده است.
ممکن است در طی اقدامات اضطراری به استنت نیاز داشته باشید. در صورت انسداد شریان قلب به نام شریان کرونر، عمل اورژانسی معمولتر است. پزشک ابتدا کاتتری را در شریان کرونر مسدود شده قرار می‌دهد. این به آنها امکان می‌دهد آنژیوپلاستی با بالون انجام دهند تا انسداد باز شود. سپس آنها یک استنت را در شریان قرار می‌دهند تا رگ را باز نگه دارد.
استنت‌ها همچنین می‌توانند برای جلوگیری از پارگی آنوریسم در مغز، آئورت یا سایر رگ‌های خونی مفید باشند.
علاوه بر رگ‌های خونی، استنت‌ها می‌توانند یکی از مسیرهای زیر را باز کنند:
- مجاری صفراوی، لوله‌هایی هستند که صفرا را به اندام‌های گوارشی منتقل می‌کنند و از آن خارج می‌شوند.
- برونش‌ها، که مجاری تنفسی کوچک در ریه‌ها هستند.
- حالب‌ها، لوله‌هایی هستند که ادرار را از کلیه‌ها به مثانه منتقل می‌کنند.
این لوله‌ها می‌توانند مسدود یا آسیب ببینند درست مثل عروق خونی.
چگونه میتوان برای استنت گذاری آماده شد؟
آماده شدن برای استنت به نوع استنت مورد استفاده بستگی دارد. برای استنت قرار داده شده در رگ خونی، معمولاً با انجام این مراحل آماده می‌شوید:
- هر دارو، گیاه یا مکمل مصرفی را به پزشک خود بگویید.
- از داروهایی که لخته شدن خون را برای شما دشوارتر می‌کند مانند آسپرین، کلوپیدوگرل، ایبوپروفن و ناپروکسن استفاده نکنید.
- دستورالعمل‌های پزشک خود را در مورد سایر داروهایی که باید مصرف آنها را متوقف کنید دنبال کنید.
- اگر سیگار می‌کشید آن را ترک کنید.
- پزشک خود را از هر گونه بیماری از جمله سرماخوردگی یا آنفولانزا مطلع کنید.
- شب یا قبل از جراحی آب یا مایعات دیگری ننوشید.
- هر دارویی را که پزشک برای شما تجویز کرده مصرف کنید.
- هر دستورالعمل دیگری را که پزشک به شما می‌دهد دنبال کنید.
استنت چگونه انجام می شود؟
روش‌های مختلفی برای قرار دادن استنت وجود دارد.
پزشک شما معمولاً یک استنت را با استفاده از یک روش کم تهاجمی وارد می‌کند. آنها یک برش کوچک ایجاد می‌کنند و با استفاده از کاتتر ابزارهای تخصصی را از طریق رگ‌های خونی شما هدایت می‌کنند تا به ناحیه مورد نیاز استنت برسند. این برش معمولاً در کشاله ران یا بازو است. در انت‌های یکی از این ابزارها میتوان به دوربینی اشاره کرد که به پزشک کمک می‌کند تا استنت را راهنمایی کند.
در طی این روش، پزشک شما همچنین ممکن است از یک روش تصویربرداری به نام آنژیوگرام برای کمک به هدایت استنت از طریق رگ استفاده کند.
با استفاده از ابزارهای لازم، پزشک رگ شکسته یا مسدود شده را پیدا کرده و استنت را نصب می‌کند. سپس آنها ابزار را از بدن شما برداشته و برش را می‌بندند.
در فیلم آنژیوگرافی می توانید تمامی این مراحل را مشاهده کنید.
آنژیوگرافی مانند دیگر روش‌های درمانی معایبی هم دارد. احتمال سکته قلبی یا مغزی بیمار در حین عمل وجود دارد. هرچند که این احتمال بسیار کم است و در صورت بروز هر مشکلی پزشک فوراً بیمار را درمان می کند.
عفونت در محل ورود کاتتر و حساسیت به ماده حاجب از دیگر عوارض مهم آنژیوگرافی هستند.
با وجود این مسائل آنژیوگرافی یکی از شیوه‌های تشخیصی و درمانی کم خطر و آسان است.
