پزشکی هسته ای

رشته پزشکی هسته ای زیرشاخه علم پزشکی و از شیوه های مدرن تشخیص و درمان است.

با پیشرفت تکنولوژی و کاربرد انرژی هسته ای در حوزه های مختلف از جمله پزشکی، نیاز به افراد متخصص در این زمینه بیشتر شده است.

پزشکی هسته ای روش های درمانی پیشین را با تکنولوژی هسته ای تلفیق می کند.

این رشته به سایر زیر شاخه های پزشکی مرتبط و وابسته است.

 در این رشته متخصصانی تربیت می شوند که می توانند از مواد رادیواکتیو برای تشخیص یا درمان بیماری استفاده کنند.

در پزشکی هسته ای علوم رادیولوژی، فیزیک پزشکی و پرتونگاری مولکولی با هم تلفیق می شوند.

دانش آموختگان این رشته در حوزه درمان بیماران با داروهای رادیواکتیو تخصص خواهند یافت.

کاربرد روز افزون رادیوداروها در تشخیص و درمان بیماری‌ها، این رشته تحصیلی را شناخته شده تر کرده است.

بازار کار 

دانش آموختگان این رشته در مراکز پزشکی هسته ای مشغول به کار خواهند شد. موقعیت های شغلی دانشجویان پزشکی هسته ای عبارتند از:

• متخصص پزشکی هسته ای
• تکنولوژیست هسته ای
• داروگر هسته ای (از گرایش های داروسازی)
• استاد دانشگاه (در سطح دکتری)
• مأمور حفاطت از پرتو

دروس رشته پزشکی هسته ای

دروس این رشته به صورت عملی، نظری و کارآموزی ارائه می شود.

دروس عمومی بین تمامی رشته ها مشترک هستند.

در جدول زیر لیست دروس پایه و دروس تخصصی این رشته ارائه شده است.

مقاطع تحصیلی در رشته پزشکی هسته ای

در حال حاضر تنها مقطع کارشناسی رشته پزشکی هسته ای در کشور تدریس می شود.

فارغ التحصیلان کارشناسی می توانند مقاطع بالاتر این رشته را در خارج از ایران ادامه دهند.

همچنین می توانند در رشته های زیر ادامه تحصیل دهند:

• رشته مهندسی پزشکی (بیوالکتریک)
• رشته مهندسی پزشکی (زیست مواد)
• رشته اپیدمیولوژی
• رشته ارزیابی فناوری سلامت
• رشته اقتصاد بهداشت
• رشته انفورماتیک پزشکی
• رشته رادیوبیولوژی و حفاظت پرتویی
• رشته آمار زیستی
• رشته فناوری اطلاعات سلامت
• رشته کتابداری و اطلاع رسانی پزشکی
• رشته مدیریت خدمات بهداشتی درمانی
• رشته نانوتکنولوژی پزشکی
• رشته زیست فناوری پزشکی
• رشته رفاه اجتماعی
• رشته تاریخ علوم پزشکی
• رشته علوم داروهای پرتوزا
• آموزش پزشکی
• مدیریت برنامه ریزی الکترونیکی در علوم پزشکی
• فن آوری تصویربرداری پزشکی
• ژورنالیسم پزشکی
• تکنولوژی آموزشی در علوم پزشکی