در پزشکی مدرن، تکنیک های مربوط به تصویربرداری پزشکی پیشرفت چشمگیری داشته اند. امروزه توانایی دستیابی به اطلاعات مرتبط با بدن انسان و معاینات بالینی بسیار آسان تر شده است. در طول سال های گذشته، انواع مختلف تصویربرداری پزشکی به دنیا معرفی شده اند که هرکدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.
روش های تصویربرداری پزشکی مبتنی بر اشعه ایکس شامل اشعه ایکس معمولی، توموگرافی کامپیوتری (CT) و ماموگرافی هستند. برای ارتقا کیفیت تصویر اشعه ایکس، مانند معاینات آنژیوگرافی، می توان از مواد کنتراست زا پزشکی استفاده کرد.
تصویربرداری مولکولی، روش دیگری است که از آن معمولا در پزشکی هسته ای استفاده می شود. تصویربرداری مولکولی بر پایه روش های مختلف جهت به تصویر کشیدن فرایند های بیولوژیکی در سلول های زنده استوار است. برای تصویربرداری مولکولی، مقدار کمی از مواد رادیواکتیو، مانند رادیو داروها، استفاده می شود.
انواع دیگر تصویربرداری پزشکی
انواع دیگر تصویربرداری پزشکی شامل تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و سونوگرافی است. بر خلاف اشعهX ، CT و تصویربرداری مولکولی، روش های MRI و سونوگرافی بدون تابش پرتوهای یونیزه کار می کنند. MRI از میدانهای مغناطیسی قوی استفاده می کند که هیچ اثر بیولوژیکی برگشت ناپذیری در انسان باقی نمی گذارد. در سیستم های سونوگرافی تشخیصی نیز از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویری از بافت های نرم و اندام های داخلی بدن استفاده می شود.
تصویربرداری با استفاده از اشعه ایکس
برای تصویربرداری اشعه ایکس، معمولا پرتوهای پر انرژی اشعه X بر روی بدن تابیده می شوند. هنگام عبور اشعه از بدن، بخشی از پرتوهای اشعه ایکس تابیده شده توسط بافت های بدن جذب می شوند. در سمت دیگر بدن، شکل و ساختار اندام های جذب کننده اشعه X، با بازتابش این اشعه نمایان می شوند.
تصویربرداری مولکولی
تصویربرداری مولکولی، اطلاعات دقیقی از فرآیندهای بیولوژیکی رخ داده در بدن و در سطح سلولی و مولکولی را فراهم می کند. این روش تشخیصی می تواند بیماری را در مراحل اولیه نشان دهد.
انواع دیگر تصویربرداری پزشکی
برخی دیگر از انواع تصویربرداری پزشکی بدون استفاده از پرتوهای یونیزه شده کار می کنند، مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و تصویربرداری با روش سونوگرافی. این روش ها کاربردهای بخصوصی در تشخیص بیماری های مختلف دارند.
منبع:
