مواد مخدر از مواد شیمیایی ساخته می شوند که بسیار مشابه مواد شیمیایی موجود در سیستم ما هستند. مواد، نحوه ارسال، دریافت و پردازش اطلاعات سلولهای عصبی را تغییر می دهند. آنها این کار را با

1. تقلید از پیام رسانهای شیمیایی طبیعی مغز
2. با تحریک بیش از حد “مدار پاداش” مغز 
3. غرقاب کردن مغز با مواد شیمیایی اضافی
4. اتصال به گیرنده های مغز انجام میدهند

به عنوان مثال : برخی از مواد مانند ماری جوانا و هروئین ساختاری مشابه پیام رسان های شیمیایی دارند که انتقال دهنده های عصبی نامیده می شوند و به طور طبیعی توسط مغز تولید می شوند. به دلیل همین شباهت، این داروها قادرند گیرنده های مغز را “گول” بزنند و سلول های عصبی را برای ارسال پیام های غیرعادی فعال کنند. این منجر به حالت”در اوج بودن” می شود که هنگام مصرف این مواد احساس می کنید.

مواد دیگر مانند کوکائین یا مت آمفتامین، می توانند به مقدار زیاد و غیر طبیعی، سلول های عصبی را از انتقال دهنده های عصبی طبیعی آزاد کنندیا از بازیافت طبیعی این مواد شیمیایی مغز، که برای خاموش شدن سیگنال بین نورون ها لازم است، جلوگیری کنند. این اختلال، پیام بسیار تقویت شده ای ایجاد می کند که منجر به نوع متفاوتی از حالت”در اوج بودن” می شود.

تقریباً همه ی مواد، به طور مستقیم یا غیرمستقیم، سیستم پاداش دهی مغز را هدف قرار می دهند. تحریک بیش از حد این سیستم که به طور معمول به رفتارهای طبیعی مرتبط با زنده ماندن (غذا خوردن ، گذراندن وقت با عزیزان و …) پاسخ می دهد، در پاسخ به داروها اثرات سرخوشی ایجاد می کند. این واکنش الگویی را به حرکت در می آورد که برخی از افراد را مجبور به تکرار رفتار یا سومصرف بیشتر مواد مخدر می کند.

در حالی که فرد به سومصرف مواد مخدر ادامه می دهد مغز با تولید دوپامین کمتر در خود و یا با کاهش تعداد گیرنده های دوپامین در مدار پاداش، با موج عمده دوپامین سازگار می شود. در نتیجه، تأثیر دوپامین در مدار پاداش کاهش می یابد و توانایی سو استفاده کننده را برای لذت بردن از داروها و چیزهایی که قبلاً لذت می برد کاهش می دهد. این کاهش افراد معتاد به مواد مخدر را مجبور به ادامه استفاده از مواد مخدر می کند تا تلاش کنند عملکرد دوپامین خود را به حالت طبیعی برسانند. و اکنون ممکن است به مقادیر بیشتری از دارو برای دستیابی به آن میزان اولیه اولیه – اثری معروف به تحمل – به دارو نیاز داشته باشند.

سواستفاده طولانی مدت باعث تغییر در سایر سیستم ها و مدارهای شیمیایی مغز نیز می شود. مواد مخدر سواستفاده یادگیری غیرآگاهانه (مشروط) را تسهیل می کند که باعث می شود کاربر با دیدن مکان یا شخصی که با تجربه مواد مخدر روبرو می شوند، ولع مصرفی غیرقابل کنترل داشته باشد. حتی در صورت عدم دسترسی به خود مواد، مطالعات تصویربرداری از مغز در افراد معتاد به مواد مخدر، تغییراتی را در مناطقی از مغز نشان می دهد که برای قضاوت، تصمیم گیری، یادگیری و حافظه و کنترل رفتار حیاتی هستند. در مجموع، این تغییرات می تواند سواستفاده کننده را وادار کند که علی رغم پیامدهای ناگوار، به اجبار به دنبال مواد مخدر برود و به مصرف دیگر – به عبارت دیگر ، معتاد به مواد مخدر شود.

منبع : وب سایت www.phoenixhouse.org